Σύγκριση της αποτελεσματικότητας δύο προγραμμάτων άσκησης για την αποκατάσταση προβλημάτων λόγω αυχενικού συνδρόμου

Abstract

Σκοπός της μελέτης ήταν η σύγκριση αποτελεσματικότητας δύο προγραμμάτων αποκατάστασης για το σπίτι (ενός, ασκήσεων κινητοποίησης - ενδυνάμωσης και ενός, ασκήσεων της μεθόδου McKenzie), όσον αφορά τα συμπτώματα, την κινητικότητα και λειτουργικότητα της περιοχής. Στην έρευνα συμμετείχαν συνολικά 20 άτομα ηλικίας 37-75 ετών , 8 άνδρες με μέσο όρο ηλικίας 65,2 ± 8,34 έτη και 12 γυναίκες με μέσο όρο 61,5 ± 12,51 έτη, με ιατρική διάγνωση Αυχενικού Συνδρόμου, που μοιράστηκαν με τυχαία επιλογή σε 2 ισάριθμες ομάδες. Εργαλεία συλλογής δεδομένων ήταν η Φόρμα Αξιολόγησης (Short Form - 36), η Κλίμακα Αξιολόγησης του Πόνου (Visual Analogue Scale), το Ερωτηματολόγιο Αυχένα (Neck Disability Index),ένα κοινό γωνιόμετρο μια μεζούρα εκατοστόμετρων και η Ουδέτερη - Μηδέν μέθοδος γωνιομέτρησης και καταγραφής των βασικών επίπεδων κίνησης. Καθένα πρόγραμμα είχε διάρκεια 8 εβδομάδων (3 φορές την εβδομάδα) με 2 αρχικές συνεδρίες στο χώρο του νοσοκομείου, για τη «διδασκαλία» των ασκήσεων. Στατιστική ανάλυση που χρησιμοποιήθηκε ήταν η Ανάλυση Διακύμανσης με επαναλαμβανόμενες μετρήσεις 2X3 (ANOVA repeated measures). Έλαβαν χώρα 3 μετρήσεις, μια αρχική, μια αμέσως μετά το τέλος, και μια μέτρηση διατήρησης, ένα μήνα μετά το τέλος των παρεμβάσεων. Το πρόγραμμα ασκήσεων McKenzie ήταν αποτελεσματικότερο σε σχέση με το πρόγραμμα κινητοποίησης - ενδυνάμωσης, μόνο ως προς τη βελτίωση της κινητικότητας στην κάμψη - έκταση του αυχένα και στην πρόσθια προβολή-οπίσθιας έλξη. Ως προς τον πόνο, υπήρξε διαφορά αξιόλογη υπέρ της «ομάδας McKenzie»,κυρίως κατά την αξιολόγηση διατήρησης του αποτελέσματος, όχι όμως στατιστικά σημαντική. Συμπερασματικά, ένα τυποποιημένο πρόγραμμα ασκήσεων McKenzie για αυχενικά προβλήματα, είναι πιο πρακτικό και ευνοϊκό από ένα συμβατικό πρόγραμμα κινητοποίησης - ενδυνάμωσης.