Επίδραση πολυφαινολικών ενώσεων στη δραστικότητα της οξειδάσης της ξανθίνης

Abstract

Από ένα μεγάλο αριθμό ερευνών έχει παρατηρηθεί ότι οι πολυφαινολικές ενώσεις, ως βιοδραστικά συστατικά των τροφίμων, παρουσιάζουν σημαντικές αντιοξειδωτικές, χημειοπροστατευτικές αντιϊκές, αντιαλλεργικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Επίσης, έχει βρεθεί ότι οι πολυφαινόλες έχουν επίδραση στη δραστικότητα της οξειδάσης της ξανθίνης. Η οξειδάση της ξανθίνης καταλύει τη μετατροπή της υποξανθίνης σε ξανθίνη και της ξανθίνης σε ουρικό οξύ με επακόλουθη παραγωγή δραστικών μορφών οξυγόνου. Η δραστικότητα του ενζύμου είναι πολύ υψηλή κατά την άσκηση ενώ η αυξημένη παραγωγή ουρικού οξέος έχει ως αποτέλεσμα την εναπόθεσή του στα οστά οδηγώντας σε παθολογικές καταστάσεις, όπως η ουρική αρθρίτιδα. Η παρούσα μελέτη πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια αναζήτησης φυσικών αναστολέων της οξειδάσης της ξανθίνης. Μελετήθηκαν 5 καθαρές πολυφαινόλες (καφεϊκό, ελλαγικό, φερουλικό, κουμαρικό και γαλλικό οξύ) που εντοπίζονται σε διάφορα τρόφιμα και 6 καθαρά πολυφαινολικά μόρια που απομονώθηκαν από εκχυλίσματα ψυχανθών. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι όλα τα μόρια είχαν ανασταλτική δράση στην οξειδάση της ξανθίνης. Πιο συγκεκριμένα, βρέθηκε ότι το καφεϊκό, το ελλαγικό, το φερουλικό και το κουμαρικό οξύ είναι μη συναγωνιστικοί αναστολείς του ενζύμου ενώ το γαλλικό οξύ είναι συναγωνιστικός αναστολέας. Ακόμη, βρέθηκε ότι όλα τα καθαρά μόρια που απομονώθηκαν από εκχυλίσματα ψυχανθών είναι μη συναγωνιστικοί αναστολείς. Ωστόσο, τα μόρια παρουσιάζουν ανασταλτική δράση σε συγκεντρώσεις της τάξης μΜ ενώ θα έπρεπε να είναι της τάξης ηΜ ώστε να χρησιμοποιηθούν σαν φαρμακευτικά στοιχεία όπως συμβαίνει με την αλλοπουρινόλη, η οποία χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της ουρικής αρθρίτιδας. Λαμβάνοντας υπόψη το διπλό ρόλο του ενζύμου (αναστολή της παραγωγής ελευθέρων ριζών και ουρικού οξέος), η χορήγηση των μορίων που μελετήθηκαν τόσο ως διατροφικών παραγόντων όσο και ως αντιοξειδωτικών πριν την άσκηση χρήζει περαιτέρω μελέτης.