Η σχέση της φυσικής δραστηριότητας, των στρατηγικών αντιμετώπισης του στρες και της κατάθλιψης, με τα παιδιά που έχουν χρόνιο νόσημα και τους γονείς τους

Abstract

Σκοπός της έρευνας ήταν να εξεταστούν οι στρατηγικές αντιμετώπισης στρες, η κατάθλιψη, και η φυσική δραστηριότητα σε παιδιά με άσθμα, διαβήτη, κυστική ίνωση και στους γονείς τους. Συμμετείχαν 98 παιδιά με άσθμα, 62 με διαβήτη και 20 με κυστική ίνωση, ηλικίας 9-14 ετών και οι γονείς των παιδιών αντίστοιχα. Χρησιμοποιήθηκαν σχετικά ερωτηματολόγια, τα οποία γονείς και παιδιά συμπλήρωσαν, σε Πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης. Από τα αποτελέσματα προέκυψε, ότι η φυσική δραστηριότητα, συσχετιζόταν θετικά με την θετική προσέγγιση στην αντιμετώπιση του στρες στα παιδιά, ενώ στους γονείς είχε θετική σχέση με την στρατηγική αντιμετώπισης του στρες, «ευχή» και τον παράγοντα κατάθλιψης που είχε σχέση με την κοινωνική αυτοεκτίμηση. Η κατάθλιψη συσχετιζόταν θετικά με την ευχή, τη πίστη στο Θεό, και στα παιδιά και στους γονείς. Ο παράγοντας κατάθλιψης που είχε σχέση με χαμηλή κοινωνική αυτοεκτίμηση συσχετιζόταν αρνητικά με τη θετική προσέγγιση αντιμετώπισης του στρες, στα παιδιά. Η στρατηγική αντιμετώπισης του στρες, μείωση της έντασης, είχε θετική σχέση με την αναζήτηση κοινωνικής υποστήριξης και στα παιδιά και στους γονείς. Τα παιδιά με κυστική ίνωση, είχαν περισσότερο κατάθλιψη, αντιμετώπιζαν πιο παθητικά τις καταστάσεις, και ασχολούνταν περισσότερο με τη φυσική δραστηριότητα, σε σχέση με τα παιδιά που είχαν άσθμα και διαβήτη. Στους γονείς παιδιών με διαβήτη, βρέθηκε περισσότερη κατάθλιψη, από ότι στους γονείς παιδιών με άσθμα και κυστική ίνωση. Οι γονείς παιδιών με διαβήτη και κυστική ίνωση αντιμετώπιζαν πιο παθητικά τις καταστάσεις απ’ότι οι γονείς παιδιών με άσθμα. Συνεπώς, παιδιά και γονείς, χρειάζονται μεγαλύτερη υποστήριξη, για να μπορέσουν να διαχειριστούν τα προβλήματα που προκύπτουν από την χρόνια ασθένεια.