Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.advisorΣούλας, Δημήτριοςel
dc.creatorΖαλαβράς, Αθανάσιοςel
dc.date.accessioned2015-01-05T21:45:31Z
dc.date.available2015-01-05T21:45:31Z
dc.date.issued2007
dc.identifier.other5364
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11615/1572en
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26253/heal.uth.2921
dc.description.abstractΣκοπός της έρευνας ήταν να διερευνήσει την αποτελεσματικότητα δύο διαφορετικών διαλειμματικών προπονήσεων, της μικρής διάρκειας (30sec ομάδα Α) και της μέσης διάρκειας (2.5-4min ομάδα Β) όσον αφορά τις καρδιοαναπνευστικές προσαρμογές [μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου (VCEmax), την ταχύτητα που συμβαίνει στη μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου (vVC^max), το αναπνευστικό αναερόβιο κατώφλι (AT), τη δρομική οικονομία (RE) καθώς και το χρόνο διατήρησης στη vV02max (Tlimit)]. Μέθοδος: Στην έρευνα πήραν μέρος 11 μέτρια προπονημένοι (V02max=51-63±7.14 ml/kgr/min) φοιτητές φυσικής αγωγής (ηλικία: 19±0.85yr ύψος: 177.3±4.4cm, βάρος: 67.4±6.7kgr και σωματικό λίπος: 10.53±3.2%). Οι φοιτητές αφού χωρίστηκαν σε δυο ομάδες εκτέλεσαν για 4 εβδομάδες ένα εβδομαδιαίο προπονητικό πρόγραμμα το οποίο περιλάμβανε για την ομάδα A (n=6) δυο διαλειμματικές προπονήσεις μικρού χρόνου (30sec) στη vV02max και μία προπόνηση συνεχόμενου τρεξίματος στο 70% της vV02max και για την ομάδα Β (η=5) δύο διαλειμματικές προπονήσεις μεσαίου χρόνου που αντιστοιχούσαν στο 1/2 του ατομικού Tlimit (2.5-4min) στη vV02max καθώς και μία προπόνηση συνεχόμενου τρεξίματος 30min στο 70% της vV02max· Αποτελέσματα: Τόσο η ομάδα Α όσο και η ομάδα Β παρουσίασαν σημαντική αύξηση της VC^max (11.1% και 17.8% αντίστοιχα) και της vVC^max (4.9% και 11.4% αντίστοιχα) (ρ<0.05). Αύξηση παρατηρήθηκε στο AT της ομάδας Α (5.53% στο ποσοστό του AT σε σχέση με τη VChmax και 4.8% της νΑΤ) και της ομάδας Β (6.53% και 10% για τις αντίστοιχες παραμέτρους) (ρ<0.05). Η RE της ομάδας Α δεν παρουσίασε σημαντική βελτίωση (5.7%) (ρ>0.05) ενώ η RE της ομάδας Β παρέμεινε η ίδια. Τέλος η μεταβολή του Tlimit (+15%) στην ομάδα Α δεν ήταν σημαντική ενώ στη Β (-17%) ήταν σημαντική (ρ<0.05). Συμπέρασμα:Οι δύο διαλειμματικές προπονήσεις φαίνεται ότι είναι σχεδόν το ίδιο αποτελεσματικές ως προς τη βελτίωση των καρδιαναπνευστικών δεικτών αντοχής VCEmax, vVC^max, AT, RE και Tlimit.el
dc.language.isoelen
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Internationalen
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/en
dc.subject.otherΠΡΟΠΟΝΗΣΗ (ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ)el
dc.subject.otherΚΑΡΔΙΟΠΝΕΥΜΟΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑel
dc.titleΣυγκριτική μελέτη μεταξύ των 30sec και 2,5min-4min στη διαλειμματική προπόνηση ως προς την αποτελεσματικότητά τους στη βελτίωση της μέγιστης αερόβιας ικανότηταςel
dc.typemasterThesisen
heal.recordProviderΠανεπιστήμιο Θεσσαλίας - Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πληροφόρησηςel
heal.academicPublisherΠανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού. Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού.el
heal.academicPublisherIDuthen
heal.fullTextAvailabilitytrueen
dc.rights.accessRightsfreeen


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International
Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International