Επίδραση σύγχρονων συστημάτων άρδευσης στα παραγωγικά χαρακτηριστικά τευτλών

Abstract

Αξιολογήθηκε η επίδραση της υπόγειας στάγδην άρδευσης στα παραγωγικά χαρακτηριστικά καλλιέργειας ζαχαρότευτλων, συγκρίνοντάς την με την επιφανειακή στάγδην άρδευση σε δύο περιπτώσεις: α) για ίδιο εύρος άρδευσης και στα δύο αρδευτικά συστήματα, σύμφωνα με την μετρούμενη εξατμισοδιαπνοή της καλλιέργειας (ΕΤ) και β) για εύρος άρδευσης στο μεν επιφανειακό σύστημα σύμφωνα με την καλλιεργητική πρακτική, στο δε υπόγειο σύμφωνα με την ΕΤ. Ταυτόχρονα έγινε σύγκριση μεταξύ των επιφανειακών μεθόδων που δέχθηκαν διαφορετικές δόσεις νερού σε ίδιο εύρος άρδευσης, καθώς και μεταξύ αυτών που δέχθηκαν ίδια δόση νερού σε διαφορετικό εύρος άρδευσης. Για το σκοπό αυτό εγκαταστάθηκε πείραμα στο αγρόκτημα του πανεπιστημίου Θεσσαλίας, το 2003. Το πειραματικό σχέδιο ήταν Πλήρεις Τυχαιοποιημένες Ομάδες με 5 μεταχειρίσεις και 4 επαναλήψεις. Η άρδευση ήταν αυτοματοποιημένη και η δόση άρδευσης καθορίστηκε σύμφωνα με την εξατμισοδιαπνοή, με την βοήθεια εξατμισιμέτρου τύπου Α, σε κάλυψη 100% και 80% των αναγκών της καλλιέργειας. Τα αποτελέσματα έδειξαν υπεροχή της υπόγειας στάγδην άρδευσης στην τελική αξία (χρηματική) της παραγωγής έχοντας ταυτόχρονα σημαντική εξοικονόμηση νερού. Στις επιφανειακές μεταχειρίσεις ιδίου εύρους άρδευσης, η χορήγηση μεγαλύτερης ποσότητας νερού έδωσε μεγαλύτερη αξίας παραγωγή, ενώ υπήρξε υπεροχή των μεταχειρίσεων με το μικρότερο εύρος άρδευσης και την ίδια δόση νερού. Η συγκέντρωση των μελασογόνων συστατικών Κ, Να και α-amino Ν στις ρίζες των ζαχαροτεύτλων δεν παρουσίασε στατιστικώς σημαντικές διαφορές (ρ=0,05) ανάμεσα στις μεταχειρίσεις, αν και ήταν λίγο μικρότερη στην υπόγεια στάγδην άρδευση.