Η επίδραση των προσδοκιών επίτευξης στόχου στην υιοθέτηση στρατηγικών προσέγγισης και αποφυγής στον αγώνα σε κολυμβητές

Abstract

Σκοπός της εργασίας ήταν να εξετάσει τη σχέση ανάμεσα στις προσδοκίες επίτευξης στόχου και τις στρατηγικές αντιμετώπισης προσέγγισης και αποφυγής κατά την διάρκεια του αγώνα στην κολύμβηση. Στην έρευνα συμμετείχαν 62 κολυμβητές (μέσος όρος ηλικίας 16.58 ± 2.74 χρόνια, μέσος όρος αγωνιστικής εμπειρίας 6.96 ± 3.30 χρόνια). Πριν τον αγώνα οι συμμετέχοντες υπέδειξαν το χρόνο που είχαν ως στόχο για τον αγώνα και αξιολόγησαν την προσδοκία τους ως προς την επίτευξη του στόχου αυτού σε 10-βάθμια κλίμακα. Μετά τον αγώνα συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο Coping in Competition (COC, Hatzigeorgiadis & Chroni, 2007), το οποίο περιλαμβάνει 6 διαστάσεις, τρεις που αφορούν στρατηγικές προσέγγισης (προσπάθεια, σχεδιασμός και θετικός αυτοδιάλογος), και τρεις που αφορούν στρατηγικές αποφυγής (γνωστική εγκατάλειψη, συμπεριφορική εγκατάλειψη, και άρνηση). Με βάση την προσδοκία επίτευξης στόχου οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, (υψηλότερων προσδοκιών, η = 32, και χαμηλότερων προσδοκιών, η = 28). Ανάλυση διακύμανσης έδειξε σημαντική επίδραση για τις στρατηγικές προσπάθεια, F (1, 58) = 4.16, ρ < .05, σχεδιασμός, F (1, 58) = 6.92, ρ < .05, θετικός αυτοδιάλογος, F (1, 58) = 4.92, ρ < .05, και συμπεριφορική εγκατάλειψη, F (1, 58) = 3.83, ρ = .05. Από τους μέσους όρους προέκυψε ότι η ομάδα υψηλότερων προσδοκιών είχε υψηλότερα σκορ στις μεταβλητές προσπάθεια, σχεδιασμός, θετικός αυτοδιάλογος, και χαμηλότερα σκορ στη μεταβλητή συμπεριφορική εγκατάλειψη από την ομάδα χαμηλότερων προσδοκιών. Συνολικά τα αποτελέσματα υποστηρίζουν ότι η επιδίωξη κατάλληλων στόχων, αλλά και η καλλιέργεια της αυτοπεποίθησης σε σχέση με τους στόχους αυτούς επηρεάζουν τις γνωστικές και συμπεριφορικές αντιδράσεις των κολυμβητών στον αγώνα.