Διαχείριση νησιωτικών τουριστικών προορισμών, η περίπτωση της νήσου Σκιάθου

Abstract

Η πλειοψηφία των νησιωτικών τουριστικών προορισμών αναπτύχτηκε τις τελευταίες δεκαετίες διεθνώς στη βάση του μοντέλου ανάπτυξης των 4S’. Παράλληλα η είσοδος στον τουρισμό νέων προορισμών επέτεινε τον ανταγωνισμό μεταξύ παλαιών και νέων ομοειδοόν, ο οποίος ενισχύθηκε περαιτέρω με την ανάπτυξη της τεχνολογίας, του ηλεκτρονικού εμπορίου και των μεταφορών. Επίσης λόγω των χαρακτηριστικών της έννοιας της νησιωτικότητας οι μικροί σε μέγεθος νησιωτικοί τουριστικοί προορισμοί της Ελλάδος δυσκολεύονται να ανταπεξέλθουν στις νέες συνθήκες της τουριστικής αγοράς, κάτι που οφείλεται στις μέχρι τώρα πρακτικές διαχείρισης που έχουν ακολουθήσει. Κατά συνέπεια καθίσταται επιτακτική ανάγκη η εφαρμογή νέων μορφών διαχείρισης και επανατοποθέτησης στην αγορά ώριμων ΤΠ με εμπλουτισμένο τουριστικό προϊόν. Η νέα τάση σε ότι αφορά την βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη είναι η εφαρμογή στρατηγικής διαχείρισης προορισμών ως μεγέθυνση της εφαρμογής που αυτός έχει σε μία επιχείρηση. Η νέα φιλοσοφία θεωρεί το σύνολο των επιχειρήσεων μέλη ενός ευρύτερου ενιαίου οργανισμού που ονομάζεται ΤΠ και θα πρέπει να διαχειρίζεται από τους συμμέτοχούς του ή αλλιώς τις ομάδες ενδιαφέροντος του τόπου. Η έρευνα πραγματεύεται την εφαρμογή των ανωτέρω πολιτικών στη νήσο Σκιάθο ως αντιπροσωπευτικό δείγμα μικρού νησιωτικού προορισμού. Αέξεις κλειδιά: στρατηγική διαχείριση προορισμού, νησιωτικός προορισμός, συμμέτοχοι, αειφορία.