Επίδραση της αλλοπουρινόλης στο μεταβολισμό των υδατανθράκων και των λιπιδίων κατά την εξαντλητική αερόβια άσκηση επιμύων

Abstract

Η παραγωγή ελεύθερων ριζών είναι συνυφασμένη με τη φυσική δραστηριότητα. Κατά την διάρκεια της άσκησης (αερόβια, αναερόβια, μικτή), έχουμε παραγωγή ελεύθερων ριζών. Με την αύξηση της έντασης της άσκησης, εντείνεται και η παραγωγή των ελεύθερων ριζών. Μια από της πιο δραστικές πηγές της αυξανόμενης ενδοκυττάριας δημιουργίας των ελεύθερων ριζών είναι το ένζυμο οξειδάση της ξανθίνης (McCord et al. [2,3]). Το ένζυμο αυτό μετατρέπει την υποξανθίνη σε ξανθίνη και έπειτα σε ουρικό οξύ. Η αλλοπουρινόλη λειτουργεί προστατευτικά αναστέλλοντας τη δράση της οξειδάσης της ξανθίνης. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να εξετάσει την επίδραση της αλλοπουρινόλης στην αερόβια αντοχή επιμύων (με κολύμβηση μέχρι εξάντλησης με ανάρτηση βάρους) και στο μεταβολισμό κατά την άσκηση. Εβδομήντα εννέα άρρενες επίμυες της φυλής Wistar, χωρίστηκαν σε 8 ομάδες (από τις οποίες οι 7 αποτελούνταν από 10 μέλη και μία από 9 μέλη), σύμφωνα με 3 χειρισμούς: χορήγηση αλλοπουρινόλης, άσκηση ή χορήγηση αλλοπουρινόλης ακολουθούμενη από άσκηση. Τα ζώα θανατώθηκαν πριν την άσκηση, αμέσως μετά την άσκηση ή 5 h μετά την άσκηση. Στα δείγματα αίματος που λήφθηκαν μετρήθηκε η γλυκόζη, το γαλακτικό οξύ και τα επιμέρους λιπαρά οξέα στα κλάσματα των ελεύθερων λιπαρών οξέων και των τριακυλογλυκερολών. Οι προσδιορισμοί της γλυκόζης και του γαλακτικού οξέος έγιναν με φασματοφωτομετρικές μεθόδους, ενώ τα λιπαρά οξέα μετρήθηκαν με συνδυασμό χρωματογραφίας λεπτής στοιβάδας και αέριας χρωματογραφίας. Τα πειραματόζωα στα οποία χορηγήθηκε αλλοπουρινόλη είχαν κατά 35% μικρότερο χρόνο μέχρι εξάντλησης (Ρ < 0,05, Βεσκούκης και συν. [4]). Από την ανάλυση διακύμανσης κατά δύο παράγοντες (χειρισμός x χρόνος) βρέθηκαν σημαντικές κύριες επιδράσεις του χειρισμού και του χρόνου στις συγκεντρώσεις γλυκόζης και γαλακτικού οξέος και επιπλέον σημαντική αλληλεπίδραση χειρισμού και χρόνου στη συγκέντρωση του γαλακτικού οξέος (Ρ < 0,01 για όλα). Συγκεκριμένα οι συγκεντρώσεις γλυκόζης και γαλακτικού οξέος ήταν υψηλότερες με την άσκηση και το συνδυασμό αλλοπουρινόλης και άσκησης σε σύγκριση με την αλλοπουρινόλη. Επίσης ήταν υψηλότερες αμέσως μετά την άσκηση σε σύγκριση με πριν και 5 h μετά. Από τα παραπάνω αποτελέσματα φαίνεται ότι η μειωμένη απόδοση των πειραματόζωων στα οποία χορηγήθηκε αλλοπουρινόλη δεν οφείλεται σε επίδρασή της στις συγκεντρώσεις γλυκόζης ή γαλακτικού οξέος στο αίμα των επιμύων. Από την ανάλυση διακύμανσης κατά δύο παράγοντες (χειρισμός x χρόνος) που εφαρμόστηκε για τα ελεύθερα λιπαρά οξέα και για τις τριακυλογλυκερόλες του πλάσματος, βρέθηκαν σημαντικές κύριες επιδράσεις του χειρισμού και του χρόνου στη ολική συγκέντρωση ελεύθερων λιπαρών οξέων και σημαντική κύρια επίδραση του χρόνου στην ολική συγκέντρωση τριακυλογλυκερολών. Η συγκέντρωση των ελεύθερων λιπαρών οξέων αυξήθηκε με την άσκηση και το συνδυασμό αλλοπουρινόλης και άσκησης σε σχέση με την αλλοπουρινόλη. Η ολική συγκέντρωση τριακυλογλυκερολών μειώθηκε με την πάροδο του χρόνου σε όλους τους χειρισμούς.