Η αειφορία στο αστικό περιβάλλον μέσα από εναλλακτικές κοινότητες, η περίπτωση των συνειδητών κοινοτήτων

Abstract

Οι συνειδητές κοινότητες υλοποιούν τις ανάγκες των ανθρώπων με κοινό κοινωνικό προσανατολισμό και όραμα για συνύπαρξη σε μια οικιστική ενότητα με υψηλό βαθμό κοινωνικής αλληλεπίδρασης και έντονη άμεση συμμετοχή του μεμονωμένου ατόμου στη λήψη αποφάσεων. Η παρούσα εργασία επικεντρώνεται σε δυο περιπτώσεις συνειδητών κοινοτήτων (Χριστιανία - UfaFabrik) που βρίσκονται σε σύγχρονες δυτικές πρωτεύουσες (Κοπεγχάγη - Βερολίνο), όπου η ανάγκη για περιβαλλοντικά ισόρροπη διαβίωση, για απόδραση από τον απρόσωπο και ατομικιστικό τρόπο ζωής και για μη εξαρτημένη εργασία είναι ιδιαίτερα έντονη. Και οι δυο εξεταζόμενες συνειδητές κοινότητες προέκυψαν μέσα από μια διαδικασία οικειοποίησης αχρησιμοποίητου δημόσιου χώρου χωρίς συγκεκριμένη χρήση γης. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι οι κοινότητες εντάσσονται στον πολεοδομικό ιστό των πόλεων τους οπότε υπάρχει ιδιαίτερη αλληλεπίδραση με τις τοπικές κοινωνίες, ενώ βάρος δίνεται στις διαπραγματεύσεις των κοινοτήτων με τις κρατικές και δημοτικές αρχές και το θεσμικό πλαίσιο που τις αφορά. Οι δυο κοινότητες εμφανίζουν έντονο οικολογικό προσανατολισμό και τα μέσα που επιστρατεύονται προς την κατεύθυνση αυτή εξετάζονται λεπτομερώς, όπως επίσης και το σύστημα διακυβέρνησης των κοινοτήτων το οποίο βασίζεται σε αυτοδιαχειριστικές διαδικασίες.