Ανάλυση και ποσοτικοποίηση ορισμένων καλλιεργητικών εργασιών στην ελιά

Abstract

Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν μια αρχική προσέγγιση της εφαρμογής αρδευτικού νερού και χημικών λιπασμάτων σε εμπορικούς εντατικούς ελαιώνες και προτάσεις για αριστοποίηση των ανωτέρω εισροών. Μελετήθηκαν δύο μικρού μεγέθους αρδευόμενοι εντατικοί ελαιώνες μεγέθους 5 στρεμμάτων έκαστος στην Αγχίαλο και στο Βελεστίνο Μαγνησίας. Καταγράφηκαν για το 2007 όλες οι σχετικές με την άρδευση και λίπανση ενέργειες του παραγωγού και υπολογίσθηκαν οι εισροές σε νερό και κύρια θρεπτικά που έγιναν από τον παραγωγό. Επιπλέον βάσει μετεωρολογικών δεδομένων από τις άνω περιοχές υπολογίσθηκαν οι ανάγκες σε αρδευτικό νερό βάσει του FAO. Τέλος υπολογίσθηκαν κατά προσέγγιση οι εκροές θρεπτικών στοιχείων με τους βλαστούς και τους καρπούς κάθε ελαιώνα. Ακολούθησε ισοζύγιο εκροών - εισροών για το νερό και τα κύρια θρεπτικά συστατικά που χορηγούνται με τα λιπάσματα. Βρέθηκε ότι στον ένα ελαιώνα εφαρμόζεται πολύ υψηλότερη ποσότητα νερού από την απαιτούμενη και στον άλλο πολύ μικρότερη με δυσμενείς συνέπειες βέβαια και στους δύο ελαιώνες στην παραγωγή και ποιότητα καρπών και την ατυχή χρήση πόρων όπως το νερό. Η λίπανση έγινε επίσης ανεξέλεγκτα ώστε είτε να εφαρμόζεται μεγαλύτερη των αναγκών ποσότητα θρεπτικών (ιδιαίτερα για το φώσφορο) είτε κάπως μικρότερη για τα άζωτο και κάλιο στον ένα ελαιώνα τουλάχιστον. Δηλαδή οι εισροές Ν και Κ δεν απείχαν πολύ από τις εκροές των ανωτέρω στοιχείων ώστε με ελάχιστη εφαρμογή με υδρολίπανση των ανωτέρω στοιχείων να επιτυγχάνεται άριστη ισορροπία εισροών και εκροών. Βέβαια προτάθηκαν και βελτιωμένοι τρόποι εφαρμογής του φωσφόρου για την καλύτερη αξιοποίησή του από το φυτό και η μη καύση των κλαδευτικών που εύκολα μπορούν να τεμαχιστούν σε επίπεδους ελαιώνες όπως αυτούς της μελέτης και ποσοτικοποιήθηκε το άμεσο κέρδος από τη μείωση των αναγκών εισροής θρεπτικών στοιχείων όχι όμως και το έμμεσο κέρδος από την αύξηση της οργανικής ουσίας και τη δέσμευση του διοξειδίου του άνθρακα στο έδαφος.