Η δράση της αντιδιουρητικής ορμόνης στον υπεζωκότα

Abstract

Σκοπός της εργασίας ήταν να εξεταστεί η επίδραση των διαδικασιών ενεργητικής μεταφοράς και παθητική διάχυσης ιόντων στη διακίνηση του υπεζωκοτικού υγρού. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκαν ουσίες που επηρεάζουν τη μετακίνηση ιόντων και μεταβάλλουν την ηλεκτρική αντίσταση (Rte) και κατ' επέκταση τη διαπερατότητα του υπεζωκότα προβάτου. Συγκεκριμένα χρησιμοποιήθηκαν ακέραια τμήματα τοιχωματικού και πνευμονικού υπεζωκότα από 12 ενήλικα πρόβατα (θηλυκά και αρσενικά). Τα δείγματα μεταφέρθηκαν στο εργαστήριο σε οξυγονωμένο διάλυμα Krebs στους 4° C εντός 30 λεπτών από τον θάνατο του ζώου. Στη συνέχεια ο υπεζωκότας τοποθετήθηκε σε μία αντλία τύπου Ussing, με διάλυμα Krebs και από τις δύο πλευρές, το οποίο οξυγονώνονταν συνεχώς και διατηρούνταν σε θερμοκρασία 37°. Μελετήθηκε η ανάπτυξη διαφοράς δυναμικού και οι επιδράσεις της αντιδιουρητικής ορμόνης (ADH), η οποία αναστέλλει τους διαύλους Na+, την αντλία Na+ - Κ+ και ελαττώνει την διευκολυνόμενη διάχυση Na+. Επιπρόσθετα εξετάσθηκαν οι επιδράσεις του Νω -νίτρο- L-αργινίνη-μέθυλο-εστέρα (L-NAME), το οποίο είναι αναστολέας της σύνθεσης του οξειδίου του αζώτου προκειμένου να μελετηθεί η πιθανή εμπλοκή του οξειδίου του αζώτου στην Rje του τοιχωματικού και του πνευμονικού υπεζωκότα. Εξαιτίας των ανατομικών διαφορών μεταξύ των δύο πετάλων του υπεζωκότα οι μετρήσεις του πνευμονικού υπεζωκότα συγκρίθηκαν με αυτές του τοιχωματικού υπεζωκότα. Σε όλες τις περιπτώσεις οι επίδραση της ορμόνης ήταν άμεση, εμφανής από το πρώτο λεπτό της έκθεση και διαρκούσε λίγα λεπτά. Στις περισσότερες των περιπτώσεων η αντίσταση επανερχόταν στα αρχικά επίπεδα μέχρι την πάροδο των 60 λεπτών των πειραμάτων. Η μείωση της διαπερατότητας της μεμβράνης πιθανών να οφείλεται σε αύξηση της παραγωγής του οξειδίου του αζώτου από την αντιδιουρητική ορμόνη. Ο αναστολέας L-NAME δεν ανέστειλε την μείωση της διαπερατότητας πιθανών λόγω της ανεπαρκούς συγκέντρωσής που χρησιμοποιήθηκε. Τα αποτελέσματα της μελέτης οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο υπεζωκότας συμμετέχει ενεργά στη μετακίνηση υγρού και διαλυτών ουσιών. Φαίνεται ότι υπάρχει μετακίνηση Na+ και Κ+ και στον πνευμονικό και στον τοιχωματικό υπεζωκότα γιατί παρατηρήθηκε αύξηση της αντίστασης όταν προστέθηκε αντιδιουρητική ορμόνη και στις δύο πλευρές των υπεζωκότων.