Αύξηση και απόδοση βαμβακιού μετά από καλλιέργεια καλαμποκιού, βαμβακιού, ψυχανθούς, ζαχαροτεύτλων

Abstract

Οι καλλιέργειες δεν εξαντλούν στον ίδιο βαθμό και βάθος τα χωράφια. Ορισμένες αποφεύγονται στο ίδιο χωράφι περισσότερο από ένα χρόνο. Το βαμβάκι που αποτελεί την κυριότερη από τις δυναμικές καλλιέργειες στη χώρα μας συχνά αποτελεί μονοκαλλιέργεια. Πολύ χρήσιμο όμως είναι να παρεμβάλλεται μια άλλη καλλιέργεια ώστε να επιτυγχάνονται τα ευεργετικά αποτελέσματα της αμειψισποράς, όπως επιβράδυνση της εξάντλησης του χωραφιού με καλλιέργεια βαθύρριζων φυτών, εμπλουτισμού του εδάφους με άζωτο και οργανική ουσία (π.χ. ψυχανθή), καταπολέμηση των ζιζανίων, περιορισμός ζημιών από εχθρούς και ασθένειες. Επίσης πολύ δυναμικές καλλιέργειες, όπως το καλαμπόκι και τα ζαχαρότευτλα, εναλλάσσονται με την καλλιέργεια του βαμβακιού, με στόχο την αύξηση του γεωργικού εισοδήματος. Η εργασία αυτή μελετά την αύξηση και την απόδοση του βαμβακιού όταν αυτό καλλιεργείται μετά από βαμβάκι, μετά από ψυχανθές, μετά από ζαχαρότευτλα και μετά από καλαμπόκι. Ως ψυχανθές χρησιμοποιήθηκε το ετήσιο εαρινό χορτοδοτικό φυτό Trifolium alexcindrinum. Μελετώνται οι επιδράσεις στην καλλιέργεια του βαμβακιού αναφορικά με την απόδοση, πρωιμότητα, φύτρωμα, πρώτη ανάπτυξη του φυτού και άλλα γεωργικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά του φυτού. Στόχος της εργασίας είναι η διερεύνηση των πιθανών αρνητικών επιπτώσεων των ζαχαρότευτλων και του καλαμποκιού της αναμενόμενης θετικής επίδρασης των ψυχανθών, συγκρινόμενες με το σύστημα της μονοκαλλιέργειας του βαμβακιού και τις επιπτώσεις που έχει πάνω σ αυτό.