Η επίδραση της ασκησιογενούς ενεργοποίησης με διαφορετικά φορτία στη σχέση φορτίου-ταχύτητας και φορτίου-ισχύος

Abstract

Η παρούσα έρευνα εξέτασε την επίδραση του φαινομένου της ασκησιογενούς ενεργοποίησης στη σχέση φορτίου - ταχύτητας και φορτίου - ισχύος και αν αυτό εξαρτάται από το φορτίο που χρησιμοποιήθηκε για την πρόκληση του φαινομένου. Εξετάστηκε, κατά πόσο η προηγούμενη εκτέλεση κάθετων αλμάτων με δυο διαφορετικά φορτία, 35 και 70% της 1-ΜΕ, μετέβαλε την ταχύτητα κίνησης και την παραγόμενη ισχύ κατά την εκτέλεση αλμάτων με ταλάντευση με φορτία 20, 35, 50, 65 και 80% της 1-ΜΕ. Δέκα ερασιτέχνες αθλητές συμμετείχαν σε τρεις πειραματικές συνθήκες. Στις συνθήκες εκτελέστηκαν άλματα με φορτία 20, 35, 50, 65 και 80% της 1-ΜΕ πριν και μετά την εκτέλεση άλματος από το ημικάθισμα με φορτίο α) 35% της 1-ΜΕ, β) 70% της 1-ΜΕ και γ) συνθήκη ελέγχου, χωρίς φορτίο. Οι συνθήκες εκτελέστηκαν με τυχαία σειρά και με αντιστάθμιση, ενώ με τυχαία σειρά και με αντιστάθμιση έγινε και η εκτέλεση των αλμάτων με τα επιλεγμένα φορτία. Η ανάλυση των δεδομένων έδειξε ότι στη συνθήκη ελέγχου δεν υπήρξε μεταβολή (ρ< 0,05) στις σχέσεις φορτίου - ταχύτητας και φορτίου - ισχύος. Αντίθετα, όταν εκτελέστηκαν άλματα με φορτίο 35% της 1 -ΜΕ υπήρξε αύξηση της ταχύτητας κίνησης με φορτία 20, 35 και 50% της 1-ΜΕ και της ισχύος με φορτία 20. 35, 50 και 65% της 1-ΜΕ. Όταν εκτελέστηκαν άλματα με φορτίο 70% της 1-ΜΕ υπήρξε αύξηση της ταχύτητας κίνησης και της ισχύος με όλα τα φορτία. Τα παραπάνω δείχνουν ότι οι σχέσεις φορτίου - ταχύτητας και φορτίου - ισχύος στην κίνηση του άλματος από το ημικάθισμα μεταβάλλονται όταν προηγείται ενεργοποίηση του οργανισμού με την εκτέλεση της κίνησης με φορτίο. Η χρήση ελαφρών φορτίων μεταβάλλει τις σχέσεις στα αντίστοιχα φορτία, ενώ η χρήση βαρύτερων φορτίων προκαλεί βελτίωση της απόδοσης σε όλο το εύρος των σχέσεων φορτίου - ταχύτητας και φορτίου - ισχύος.