Υποκλινικός υποθυρεοειδισμός σε υπερλιπιδαιμικούς ασθενείς

Abstract

Ο Υποκλινικός Υποθυρεοειδισμός είναι το σύνδρομο εκείνο όπου παρατηρούνται στο πλάσμα αυξημένα επίπεδα της Θυρεοτρόπου Ορμόνης (TSH), σε συνδυασμό όμως με φυσιολογικά επίπεδα ολικής και ελεύθερης θυροξίνης. Είναι αρκετά συχνό στην Ελλάδα, εφόσον υπολογίζεται ότι περισσότεροι από μισό εκατομμύριο Έλληνες (κυρίως γυναίκες) πάσχουν από αυτό. Οι ασθενείς με υποκλινικό υποθυρεοειδισμό, μπορεί να είναι είτε ασυμπτωματικοί, είτε να εμφανίζουν ακαθόριστα μη ειδικά συμπτώματα. Αναμφισβήτητο κριτήριο περαιτέρου εξέλιξης του συνδρόμου αυτού σε κλινικό υποθυρεοειδισμό είναι η παρουσία θετικού τίτλου αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων. Ένα από τα πλέον αμφιλεγόμενα και αδιευκρίνιστα θέματα στον υποκλινικό υποθυρεοειδισμό είναι η σχέση του με τις διαταραχές των λιπιδίων. Τα μέχρι σήμερα υπάρχοντα στοιχεία που αναφέρονται στη διεθνή βιβλιογραφία είναι αντικρουόμενα. Σκοπός της μελέτης μας ήταν η διερεύνηση αυτής της σχέσης καθώς και η διατύπωση σαφών απαντήσεων στα ζητήματα που έχουν τεθεί γύρω από το θέμα. Στα πλαίσια της μελετήθηκαν συνολικά 52 άτομα με υποκλινικό υποθυρεοειδισμό ηλικίας 18-60 ετών (μέση ηλικία 44 ± 9,4) πριν και μετά τη χορήγηση θυροξίνης (δόση 0,05 - 0,1 mg) για διάστημα 6 μηνών. Το πρωτόκολλο της μελέτης περιελάμβανε εκτός από τη λήψη λεπτομερούς ιστορικού, φυσική εξέταση, προσδιορισμό των βασικών τιμών της FT4, της TSH, της ολικής χοληστερόλης, της HDL-C, της LDL-C, των τριγλυκεριδίων, των σχέσεωΟΗ/ HDL και LDL/ HDL, της Αρο Α-ι, της Αρο Β, της Lp (α), των αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων Τρο Abs και TG Abs καθώς και πλήρη βιοχημικό και αιματολογικό έλεγχο. Ο έλεγχος αυτός επαναλήφθηκε σε τακτά χρονικά διαστήματα (αρχή μελέτης, 3ο και 6ο μήνα παρακολούθησης). Κατά τη διάρκεια της χορήγησης θυροξίνης δεν σημειώθηκε καμιά ανεπιθύμητη ενέργεια. Για την πληρέστερη αξιολόγηση των αποτελεσμάτων συγκροτήθηκε ομάδα ελέγχου αποτελούμενη από φυσιολογικά άτομα, βάσει των ίδιων κριτηρίων επιλογής και αποκλεισμού που ίσχυαν και για την ομάδα των υποκλινικών υποθυρεοειδικών. Από την λεπτομερή στατιστική επεξεργασία και ανάλυση των ευρημάτων και αποτελεσμάτων της μελέτης, διαπιστώθηκε ότι τα άτομα με υποκλινικό υποθυρεοειδισμό, εμφανίζουν μεγαλύτερη συχνότητα δυσλιπιδαιμίας συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου. Ο πιο συχνός τύπος που παρατηρήθηκε ήταν ο ΙΙα (αμιγής υπερχοληστερολαιμία). Ο βαθμός δυσλιπιδαιμίας είχε θετική συσχέτιση με τα επίπεδα της TSH, ενώ τέτοια συσχέτιση δεν ισχύε για τα επίπεδα της FT4. Διαπιστώθηκε επίσης ότι η χορήγηση θυροξίνης στους δυσλιπιδαιμικούς με TSH > 6 mu/I, συνοδεύεται από στατιστικά σημαντική μείωση των επιπέδων της ολικής χοληστερόλης,της Ι_ΟΙ_-Ό,της Αρο Β και των σχέσεων CH/ HDL και LDL/ HDL. Επίσης συνοδεύεται από μικρή αύξηση των επιπέδων της HDL-C και Αρο Au σε ορισμένες κατηγορίες υποκλινικών υποθυρεοειδικών, ενώ τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων και της 1_ρ(α) παρουσιάζουν πολύ μικρές και ασήμαντες μεταβολές. Επίσης αποδείχθηκε ότι τα περισσότερα άτομα με υποκλινικό υποθυρεοειδισμό έχουν θετικό τίτλο αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων. Εντοπίσθηκε επίσης θετική συσχέτιση ανάμεσα στο βαθμό της δυσλιπιδαιμίας και του τίτλου των αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων, όπως επίσης και παρόμοια συσχέτιση μεταξύ του τίτλου αυτού και των επιπέδων της TSH. Η χορήγηση της θυροξίνης συνοδεύτηκε από βελτίωση του λιπιδαιμικού profil, ανεξάρτητα από τον τίτλο των αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων. Τέλος η πτώση (ελάττωση) του τίτλου των αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων μετά από χορήγηση θυροξίνης, παρόλο που ήταν στατιστικά σημαντική για τα Τρο Abs, δεν φάνηκε να συσχετίζεται με τη βελτίωση του λιπιδαιμικού profil ή με τη μείωση των επιπέδων της TSH.