Μελέτη της αντιοξειδωτικής δράσης εκχυλισμάτων από μέντα, φασκόμηλο και τσάι με συνδυασμό in vitro μεθόδων

Abstract

Οι ελεύθερες ρίζες και το οξειδωτικό στρες θεωρείται ότι σχετίζονται με πολλές ασθένειες. Τα φυτικά εκχυλίσματα πολλών αρωματικών και άλλων φυτών είναι πλούσια σε πολυφαινόλες, στις οποίες έχουν αποδοθεί πολλές σημαντικές αντιοξειδωτικές και βιολογικές ιδιότητες λόγω της ικανότητάς τους να εξουδετερώνουν τις ελεύθερες ρίζες και κατ’ επέκταση να δρουν σαν αντιοξειδωτικοί και χημειοπροστατευτικοί παράγοντες. Σε μεγάλο αριθμό μελετών πολλά είδη αρωματικών φυτών φαίνεται να παρουσιάζουν σημαντικές αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις, αντιμικροβιακές, αντιμεταλλαξιγόνες και αντικαρκινικές ιδιότητες. Ο σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η μελέτη της αντιοξειδωτικής και χημειοπροστατευτικής δράσης εκχυλισμάτων ενδημικών ποικιλιών φασκόμηλου, μέντας, τσαγιού και ροδιού. Για την εκτίμηση της αντιοξειδωτικής ικανότητας των εκχυλισμάτων χρησιμοποιήθηκαν δύο in vitro μέθοδοι, οι οποίες στηρίζονται στην εξουδετέρωση των σταθερών χημικών ριζών DPPH" και ABTS'+ από αντιοξειδωτικές ενώσεις. Από τη μελέτη των συνολικά 27 εκχυλισμάτων των αρωματικών φυτών προέκυψε ότι όλα τα εκχυλίσματα παρουσίασαν σημαντική ικανότητα αλληλεπίδρασης και με τις δύο ρίζες. Το εκχύλισμα του ροδιού παρουσίασε την υψηλότερη αντιοξειδωτική δράση, ενώ τα διάφορα είδη του τσαγιού τη χαμηλότερη. Από τα αποτελέσματα παρατηρείται ότι υπάρχουν διαφοροποιήσεις στην ισχύ της αντιοξειδωτικής ικανότητας μεταξύ των δύο μεθόδων. Υπολογίζοντας το συντελεστή γραμμικής συσχέτισης κατά Spearman ανάμεσα στα αποτελέσματα που προέκυψαν από τις δύο μεθόδους, παρατηρείται ότι υπάρχει ικανοποιητική συσχέτιση (r=0,780 με ρ<0,01). Οι διαφορές που παρατηρούνται οφείλονται στη διαφορετική φύση των ριζών και στο διαφορετικό συνδυασμό και τρόπο δράσης των πολυφαινολικών που περιέχονται στα εκχυλίσματα.