Επίδραση της στάγδην άρδευσης (επιφανειακής και υπόγειας) στα παραγωγικά χαρακτηριστικά των ζαχαρότευτλων

Abstract

Αξιολογήθηκε η επίδραση της υπόγειας στάγδην άρδευσης στα παραγωγικά χαρακτηριστικά της καλλιέργειας των ζαχαρότευτλων, συγκρίνοντάς την με την επιφανειακή στάγδην άρδευση σε δύο περιπτώσεις: α) για το ίδιο εύρος άρδευσης και στα δύο αρδευτικά συστήματα σύμφωνα με την μετρούμενη εξατμισοδιαπνοή της καλλιέργειας (ΕΤ) και β) για εύρος άρδευσης στο μεν επιφανειακό σύστημα σύμφωνα με την καλλιεργητική πρακτική, στο δε υπόγειο σύμφωνα με την εξατμι- σοδιαπνοή της καλλιέργειας (ΕΤ). Ταυτόχρονα έγινε σύγκριση μεταξύ των επιφανειακών μεθόδων που δέχθηκαν διαφορετικές δόσεις νερού σε ίδιο εύρος άρδευσης, καθώς και μεταξύ αυτών που δέχθηκαν ίδια δόση νερού σε διαφορετικό εύρος άρδευσης. Για το σκοπό αυτό εγκαταστάθηκε πείραμα στο Αγρόκτημα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, το 2004. Το πειραματικό σχέδιο ήταν Πλήρεις Τυχαιοποιη- μένες Ομάδες με 5 μεταχειρίσεις και 4 επαναλήψεις. Η άρδευση ήταν αυτοματοποιημένη και η δόση άρδευσης καθορίστηκε σύμφωνα με την εξατμισοδιαπνοή, με την βοήθεια εξατμισιμέτρου τύπου Α, σε κάλυψη 100% και 80% των αναγκών της καλλιέργειας. Τα αποτελέσματα έδειξαν υπεροχή της Υπόγειας στάγδην άρδευσης στην τελική αξία, (χρηματική), της παραγωγής έχοντας ταυτόχρονα σημαντική εξοικονόμηση νερού. Επιπλέον στην Υπόγεια μεταχείρηση παρατηρήθηκε ο μεγαλύτερος ζαχαρικός τίτλος. Ανάμεσα στις μεταχειρίσεις οι οποίες δέχθηκαν διαφορετική ποσότητα νερού με το ίδιο εύρος άρδευσης, μεγαλύτερο βάρος ριζών παρουσίασαν αυτές οι οποίες δέχθηκαν το 100% των αναγκών σε νερό. Η συγκέντρωση των μελασογόνων συστατικών, (Κ, Να και α-άμινο Ν), στις ρίζες των ζαχαρότευτλων παρουσίασε στατιστικά σημαντικές διαφορές (ρ=0,05) ανάμεσα στις μεταχειρίσεις, μόνο στην περίπτωση του Κ.