Διερεύνηση του φαινομένου της αντιστάθμισης στην εντατική εκτροφή της τσιπούρας (Sparus aurata L.)

Abstract

Πολλοί οργανιοτμοί παρουσιάζουν ταχύτερη ανάπτυξη στη διάρκεια της ανάκαμψής τους μετά από μια περίοδο ολικής ή μερικής νηστείας απ’ ότι σε περιόδους συνεχούς διατροφής. Ο μηχανισμός που τείνει να επαναφέρει την ανάπτυξη των οργανισμών σε κανονική τροχιά ονομάζεται αύξηση αντιστάθμισης (Compensatory growth). To φαινόμενο αυτό έχει μελετηθεί σε εκτρεφόμενα ψάρια κυρίως σολομοειδή, ενώ λείπουν οι αναφορές για τα εκτρεφόμενα μεσογειακά είδη της τσιπούρας και του λαβρακιού. Στις εγκαταστάσεις του εργαστηρίου Υδατοκαλλιεργειών του Π.Θ., χρησιμοποιήθηκαν άτομα τσιπούρας μέσου αρχικού βάρους 110,9±20 g που παρέμειναν για 8 εβδομάδες σε κλειστό κύκλωμα μέσης θερμοκρασίας νερού 20,4 °C (max 22,5 °C & min 18,3 °C) για τη μελέτη του φαινομένου της αντιστάθμισης. Τα ψάρια χωρίστηκαν σε 4 μεταχειρίσεις και κάθε μεταχείριση διαμοιράστηκε σε τρεις δεξαμενές έτσι ώστε κάθε μεταχείριση να εκτελεσθεί εις τριπλούν (3 δεξαμενές / μεταχείριση). Οι μεταχειρίσεις που προέκυψαν ήταν: Μ των μαρτύρων με συνεχή καθημερινή διατροφή για οκτώ (8) εβδομάδες, Α με μία (1) εβδομάδα νηστεία και επτά (7) διατροφή, Β με δύο (2) εβδομάδες νηστεία και έξι (6) διατροφή, G με τρεις (3) εβδομάδες νηστεία και πέντε (5) διατροφή. Την περίοδο της νηστείας παρατηρήθηκε μείωση του βάρους των ψαριών και στη συνέχεια, με την εκ νέου χορήγηση τροφής, παρατηρήθηκε μερική αντιστάθμιση η οποία ήταν εντονότερη στη μεταχείριση με τη μεγαλύτερη περίοδο νηστείας. Με την ολοκλήρωση του πειράματος τα άτομα που ανήκαν στη μεταχείριση του μάρτυρα παρουσίασαν τη μεγαλύτερη αύξηση σωματικού βάρους, ακολουθούμενα από αυτά που ανήκαν στις μεταχειρίσεις A, Β και G, αντίστοιχα.