Θεωρητικά μοντέλα παραμέτρων τραχύτητας επιφανειών κατά μορφοποιήσεις υλικών

Abstract

Η αξιολόγηση της τραχύτητας επιφάνειας είναι πολύ σημαντική για πολλά θεμελιώδη προβλήματα όπως η τριβή, η παραμόρφωση επαφών, η θερμική και η ηλεκτρική αγωγιμότητα, η στιβαρότητα των ενώσεων κ.α. Γι’ αυτό το λόγο, η επιφανειακή τραχύτητα έχει αποτελέσει το αντικείμενο των πειραματικών και θεωρητικών ερευνών εδώ και δεκαετίες. Η πραγματική γεωμετρία της επιφάνειας είναι τόσο περίπλοκη που ένας πεπερασμένος αριθμός παραμέτρων δεν μπορεί να παρέχει μια πλήρη περιγραφή. Με την αύξηση χρησιμοποιούμενων παραμέτρων, μπορεί να ληφθεί μια ακριβέστερη περιγραφή. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τις νέες παραμέτρους στην αξιολόγηση της επιφάνειας. Οι παράμετροι τραχύτητας επιφάνειας είναι κανονικά ταξινομημένες σε τρεις ομάδες σύμφωνα με τη λειτουργία της. Αυτές οι ομάδες ορίζονται ως οι παράμετροι εύρους, οι παράμετροι διαστήματος, και οι υβριδικές παράμετροι. Στην εργασία αυτή θα μας απασχολήσουν οι παράμετροι τραχύτητας Rt, Ra και Rtp2o% καθώς επίσης και οι τραχύτητες Rsk και Rku. Ειδικότερα, για τις Rt και Ra θα επιβεβαιωθεί η χρήση των αντίστοιχων εμπειρικών τύπων υπολογισμού, μέσω της αναλυτικής μοντελοποίησης της τοπογραφίας της επιφάνειας και του υπολογισμού του συγκεκριμένου «ζεύγους» τραχυτήτων για τις διάφορες τιμές των ανεξαρτήτων παραμέτρων, όπως η πρόωση, η ακτίνα καμπυλότητας της ακής του εργαλείου και το βάθος κοπής.