Τοπική θεραπεία της ψωρίασης : με καλσιποτριόλη, καλσιποτριόλη και UVA1, καλσιποτριόλη και στενού φάσματος UVB, έλεγχος κυτταροκινών

Abstract

Η ψωρίαση είναι μία χρόνια παθολογική δερματική διαταραχή που προσβάλλει και τα δύο φύλα και παρουσιάζεται κλινικά σαν φλεγμονώδες οιδηματώδες δέρμα που καλύπτεται από αργυρόχρωμο λευκό λέπι. Στη μελέτη μας, μια ανοιχτή προοπτική μελέτη, σκοπός είναι η σύγκριση τριών μορφών θεραπείας με καλσιποτριόληέναντυ καλσιποτριόλης και UVA1 ή στενού φάσματος UVB και καλσιποτριόλης στην ψωρίαση του δέρματος και στα επίπεδα των φλεγμονωδών κυτταροκινών. 45 ασθενείς με κατά πλάκας ψωρίαση χωρίσθηκαν σε 3 ομάδες, στους πρώτους 15 έγινε επάλειψη καλσιποτριόλης δις ημερησίως, στη 2η ομάδα καλσιποτριόλη σε συνδυασμό με στενού φάσματος UVA1 ακτινοβολία και οι τελευταίοι 15 με καλσιποτριόλη και UVB. Μεταξύ των 3 ομάδων δεν υπήρχαν στατιστικές διαφορές στο δείκτη PASI, στη μέση ηλικία, στο φύλο και στο τύπο δέρματος. Η συνολική διάρκεια θεραπείας ήταν 3 (τρεις) μήνες. Σε σχέση με το PASI σκόρ η υποχώρηση της ψωρίασης δεν ήταν στατιστικά σημαντική μεταξύ των ομάδων. Η ανταπόκριση (ελάττωση 750%) στη UVA1 με καλσιποτριόλη και στη καλσιποτριόλη με στενού φάσματος UVB ήταν ανώτερη από τη μονοθεραπεία με καλσιποτριόλη. Η UVA1 με καλσιποτριόλη αποτελεί εναλλακτική λύση έναντι της καλσιποτριόλης με στενού φάσματος UVB. Επιπρόσθετα πρόσθετες έρευνες έδειξαν ότι οι κυτταροκίνες παίζουν σημαντικό ρόλο στη παθογένεια της ψωρίασης επειδή ανιχνεύονται στο προσβεβλημένο δέρμα. Τα επίπεδα των κυκλοφορούντων κυτταροκινών στους 45 ψωριασικούς ασθενείς των 3 ομάδων και τις συγκρίναμε με εκείνες 45 φυσιολογικών ατόμων. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μας η IL2, IL10, IL12 και ο παράγοντας νέκρωσης α (TNFa) ήταν στατιστικά σημαντικά υψηλότερα στον ορό των ψωριασικών σε σχέση με τους μάρτυρες. Τα επίπεδα της IL6 δεν διαφέρουν στατιστικά μεταξύ των ψωριασικών και μαρτύρων. Τα επίπεδα της ιντερφερόνης-γ (IFNy) ήταν στατιστικά χαμηλότερα στους ψωριασικούς σε σχέση με τους μάρτυρες. Μετά την θεραπεία το σημαντικότερο εύρημα ήταν η αύξηση της IL10 κατά 56% στην ομάδα μονοθεραπείας με καλσιποτριόλη και η ελάττωση κατά 75% στην ομάδα συνδυασμού καλσιποτριόλης και στενού φάσματος UVB.