Επίδραση της άσκησης και της αλοπουρινόλης σε δείκτες οξειδωτικού στρες στο μυοκάρδιο επιμύων

Abstract

Η άσκηση προκαλεί παραγωγή ελευθέρων ριζών και ως εκ τούτου είναι σημαντική πηγή οξειδωτικού στρες. Σκοπός της εργασίας ήταν η μελέτη της επίδρασης της άσκησης και της αλοπουρινόλης σε δείκτες οξειδωτικού στρες στο μυοκάρδιο επιμύων. Οι επίμυες μελετήθηκαν κάτω από τρεις καταστάσεις, κάτω από χορήγηση αλλοπουρινόλης, άσκησης και τον συνδυασμό τους. Τα δείγματα λήφθηκαν πριν, αμέσως μετά και 5 ώρες μετά το τέλος της άσκησης καθώς και τις αντίστοιχες χρονικές στιγμές μετά τη χορήγηση αλοπουρινόλης. Οι δείκτες οξειδωτικού στρες που μελετήθηκαν είναι η καταλάση (CAT), ουσίες που αντιδρούν με το θειοβαρβιτουρικό (TBARS), η ολική αντιοξειδωτική ικανότητα(ΤAC), τα πρωτεϊνικά καρβονύλια, η ανηγμένη (GSH) και η οξειδωμένη (GSSG) γλουταθειόνη και η οξειδάση της ξανθίνης. Τα αποτελέσματα των μετρήσεων έδειξαν ότι μόνο η δραστικότητα της καταλάσης (CAT) αυξήθηκε από την επίδραση της άσκησης ενώ οι υπόλοιποι δείκτες παρέμειναν ανεπηρέαστοι. Η αλοπουρινόλη οδήγησε σε μείωση της δραστικότητας της οξειδάσης της ξανθίνης και σε μείωση της δραστικότητας της καταλάσης. Από την άλλη αύξησε την πρωτεϊνική οξείδωση και την συγκέντρωση της ανηγμένης γλουταθειόνης, ενώ δεν είχε καμία επίδραση στους υπόλοιπους δείκτες. Τέλος ο συνδυασμός αλοπουρινόλης και άσκησης μείωσαν τη δραστικότητα της οξειδάσης της ξανθίνης ενώ αύξησαν τη συγκέντρωση της ανηγμένης γλουταθειόνης και το λόγο ανηγμένης προς οξειδωμένης γλουταθειόνης. Οι υπόλοιποι δείκτες δεν επηρεάστηκαν.