Απομόνωση και χαρακτηρισμός των υπεροξυσωματίων από το ήπαρ υγιών αρουραίων

Abstract

Τις δύο τελευταίες δεκαετίες έχουν αναπτυχθεί και εφαρμοστεί διάφορες τεχνικές για την απομόνωση των υπεροξυσωματίων από το ήπαρ τρωκτικών. Η κάθε μία από αυτές τις τεχνικές παρουσίαζε κάποια μειονεκτήματα, που είχαν ως αποτέλεσμα την απομόνωση λίγων, με μη ικανοποιητική ακεραιότητα, αλλά σε υψηλό βαθμό καθαρών υπεροξυσωματίων. Στο παρόν πείραμα εφαρμόστηκε μια καινούρια τεχνική για την απομόνωση των υπεροξυσωματίων από το ήπαρ αρουραίων. Ενζυμικοί δείκτες καθώς και Western blotting ήταν οι τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν για τον εντοπισμό και τη μέτρηση των υπεροξυσωματίων. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η υπεροξυσωματιακή στοιβάδα περιείχε πολύ χαμηλά επίπεδα λυσοσωματίων, αλλά αρκετά μιτοχόνδρια και υπολείμματα από ενδοπλασματικό δίκτυο. Στις περαιτέρω αναλύσεις με ηλεκτροφόρηση διπλής ανάλυσης και χρώσης τη; πηκτής με τη χρωστική C'oomassie brilliant blue, χρώσης της με άργυρο (silver staining) και με τις φθορίζουσες χρωστικές Cy3 και Cy5, είναι εύκολος ο εντοπισμός και η ανάλυση των πρωτεϊνών των απομονωμένων υπεροξυσωματίων. Απομονωμένα υπεροξυσωμάτια με καλά διατηρημένη δομή θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για περαιτέρω μελέτες της λειτουργίας του οργανιδίου και σε μελέτες των ενζύμων με πολλαπλές υποκυτταρικές και σε διάφορα οργανίδια εντοπίσεις.