"Αποκτώντας διεύθυνση κατοικίας" : κέντρο υποδοχής αστέγων στην Αθήνα

Abstract

Αφορμή στάθηκε το ερώτημα πως είναι κάποιος να μην έχει καμία απάντηση στο ερώτημα “διεύθυνση κατοικίας;”. Ξεκινώντας από αυτό, εντοπίστηκαν τα προβλήματα που οι άστεγοι των πόλεων αντιμετωπίζουν. Στην πόλη της Αθήνας ο αριθμός των αστέγων υπολογίζεται ότι αγγίζει τους 17.000 ανθρώπους, χωρίς να μπορούν τα συγκεκριμένα στοιχεία να είναι απόλυτα ακριβή καθώς στην Ελλάδα δεν έχει γίνει ποτέ καμία επίσημη καταγραφή των αστέγων. Ενδιαφέρον και μέριμνα λοιπόν, για τον πληθυσμό αυτό, δείχνουν μόνο η τοπική αυτοδιοίκηση και ορισμένες μη κυβερνητικές οργανώσεις. Στόχος της εργασίας αυτής είναι μια πρόταση με κατεύθυνση την ανακούφιση των καθημερινών αναγκών των ανθρώπων αυτών. Το σενάριο αφορά παροχή υπηρεσιών πληροφόρησης, μόνιμης ταχυδρομικής διεύθυνσης, φύλαξης προσωπικών αντικειμένων, παροχή εξυπηρετήσεων προσωπικής υγιεινής και καθαριότητας, συγκέντρωση των κοινωνικών και ιατρικών υπηρεσιών που συνοδεύουν τον άστεγο πληθυσμό. Σίτιση θα προσφέρετε συμπληρωματικά των ήδη υπαρχόντων υποδομών ενώ στέγαση θα παρέχεται σε περιορισμένη κλίμακα και μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, σαν ανάπαυλα στην καθημερινότητα αυτών των ανθρώπων, αλλά και ώστε να αποφευχθεί η ασυλοποίηση. Η αρχική σύμβαση είναι ότι δημιουργούμε κάτι με στόχο χρηστές να είναι, κυρίως, οι άστεγοι εκείνοι που δεν έχουν πρόσβαση σε κανένα κατάλυμα. Χωρίς βέβαια να αποκλείεται η χρήση από το σύνολο του εν λόγω πληθυσμού. Η ιδέα συνίσταται στην δημιουργία ενός κτιρίου που θα καταφέρει να συνδυάσει ποιότητες συχνά αντικρουόμενες. Μια αγκαλιά που θα περικλείσει, θα προφυλάξει, θα αποκρύψει αλλά και θα σηματοδοτήσει τον άστεγο πληθυσμό. Μια πρόταση όπου ο υπαίθριος χώρος θα έχει ρόλο καθοριστικό. Θα αποτελεί το κέντρο γύρω από το οποίο περιστρέφεται η ιδέα. Στόχος είναι η κατασκευή ενός κτιρίου σημείου αναφοράς για τον άστεγο πληθυσμό αλλά και για την ίδια την πόλη το οποίο ταυτόχρονα θα είναι τόσο εσωστρεφές όσο και οι χρήστες του. Τελικά, το κτίριο οργανώνεται μέσα στο οικόπεδο σε αποσπάσματα. Διασπάται με στόχο να οργανωθεί σε ένα νέο σύνολο, ενεργό μέρος του οποίου θα είναι και ο υπαίθριος χώρος.

The enchase was the wonder what is like for someone to have no answer to a question such as “address of residence?”. Beginning from there were located the problems that the homeless people in the cities, face in their everyday life. In the city of Athens the number of homeless is believed to be approximately 17.000 persons. However, nobody cannot confirm this number, considering that, in Greece, an official count of homeless has never taken place. Objective of this project is a proposal in the direction of the relief of daily needs of the homeless. The scenario concerns provision of services of information, permanent postal address, storage of personal objects, services of personal hygiene and cleanness, concentration of all social and medical services that go along with the homeless population. Provision of food will be offered in addition to the already existing infrastructures while accommodation will be provided in limited scale and only in exceptional cases, as a rest of their everyday routine and so as not to create a ghetto. The concept is based on the hypothesis of creating something mainly for the homeless that do not have access in any kind of shelter. However, this does not rule out the rest of the homeless population. The idea aims the creation of building that will manage to combine controversial qualities. An embrace that it will encompass, protect, it will withhold but also it will signal the homeless population. An architectural project where the outdoor space will have a decisive role, around which the main concept revolves. The objective is to create a landmark for the homeless population, as well as for the entire city, which will, at the same, be time as introvert as its users. The building is organised in the site in fragments. It is deconstructed in order to be re-organised in a new total, active part of which will be also the outdoor space.