Κινητικές δεξιότητες παιδιών ηλικίας 8 - 9 ετών και η επίδραση των εξωσχολικών δραστηριοτήτων σε αυτές

Abstract

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να αξιολογήσει τις επιλεγμένες κινητικές ικανότητες παιδιών ηλικίας 8-9 ετών με το εργαλείο ΒΟΤ 2, να συγκρίνει αν αυτές διαφέρουν στα παιδιά που ασκούνται σε εξωσχολικές δραστηριότητες με τα αυτά που ασκούνται μόνο στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής, καθώς και να βρει τις πιθανές διαφορές μεταξύ αγοριών και κοριτσιών και μεταξύ των παιδιών της τρίτης και τετάρτης τάξης. Στην έρευνα πήραν μέρος 50 παιδιά από ιδιωτικό σχολείο της Θεσσαλονίκης, ηλικίας 8-9 ετών (ΜΟ=109,19 μηνών, ΤΑ=6,9). Η κινητική απόδοση των παιδιών αξιολογήθηκε με το κινητικό τεστ Bruininks Oseretsky Test of motor proficiency - 2 (Bruiniks και Bruiniks, 2005). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι υπήρξαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των παιδιών που ασκούνται εξωσχολικά και αυτών που συμμετέχουν μόνο στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής στο συνολικό σκορ του ΒΟΤ2 (F,r ,5ΐ) =7,540, ρ<.05), με το υψηλότερο σκορ να έχουν τα παιδία που ασκούνταν εξωσχολικά. Αναλυτικά υπήρξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στην ισορροπία (F(i,5i) =8,712, ρ<.05), στο συντονισμό του πάνω μέρους του σώματος (Fp^i) =7,210, ρ<.05) αλλά και οριακά στην ταχύτητα (Fp^i) =3,163, ρ=.05), με τα παιδιά που ασκούνται εξωσχολικά να είναι καλύτερα των παιδιών που συμμετέχουν μόνο στα μαθήματα της Φυσικής Αγωγής. Όσον αφορά στη σχέση των κινητικών δεξιοτήτων και την ηλικία (τάξεις τρίτης και τετάρτης δημοτικού) δε προέκυψαν σημαντικές διαφορές λόγο του μικρού εύρους παρά μόνο στη μεταβλητή της αμφιπλευρικότητας (F(i,5i) =4,604, <.05) με τα παιδιά της τετάρτης τάξης να παρουσιάζουν καλύτερα σκορ. Τέλος στην επίδραση που είχε το φύλο στις κινητικές δεξιότητες, η έρευνα έδειξε ότι υπήρξαν διαφορές μεταξύ αγοριών και κοριτσιών στο συνολικό σκορ του ΒΟΤ 2 (F(],5i) =4,934, ρ<.05) με τα αγόρια να είναι καλύτερα των κοριτσιών. ΕΙ ενασχόληση των παιδιών με εξωσχολικές δραστηριότητες φάνηκε ότι έχει άμεση σχέση με την ανάπτυξη των κινητικών τους δεξιοτήτων και είναι σημαντική και απαραίτητη για τη φυσιολογική εξέλιξη του παιδιού.