Μεταβολές στη νευρομυϊκή λειτουργία με την εκτέλεση δύο προγραμμάτων άσκησης με βάρη για την πρόκληση μυϊκής υπερτροφίας

Abstract

Σκοπός της μελέτης ήταν να εξετάσει τις μεταβολές στη νευρομυϊκή απόδοση που προκαλεί η άσκηση με βάρη με τη μέθοδο της εκτέλεσης των σετ έως την εξάντληση (ΣΕ) και με τη μέθοδο των κατιόντων σετ (ΚΣ). Δέκα άντρες (ηλικίας 22,4 ± 2 χρονών) εκτέλεσαν τις ασκήσεις κάθισμα και πιέσεις ποδιών δύο φορές: ϊ) με το σύστημα των ΣΕ, όπου σε κάθε άσκηση εκτελέστηκαν 3 σετ των 8 μέγιστων επαναλήψεων (ΜΕ) με 3 λεπτά διάλειμμα μεταξύ των σετ και ϋ) με το σύστημα των ΚΣ, όπου σε κάθε άσκηση εκτελέστηκαν 3 ενότητες των 3 σετ με αρχικό φορτίο 8- ΜΕ και προοδευτική μείωση του φορτίου έτσι ώστε να κρατηθεί σταθερός ο αριθμός των επαναλήψεων, με 4 λεπτά διάλειμμα μεταξύ των ενοτήτων και 30 δευτερόλεπτα μεταξύ των σετ. Πριν, στη μέση και στο τέλος των προγραμμάτων μετρήθηκαν η μέγιστη ισομετρική δύναμη κατά την έκταση της κνήμης με καταγραφή της ηλεκτρικής δραστηριότητας των μυών του τετρακέφαλου, το ύψος στο άλμα με ταλάντευση και η συγκέντρωση του γαλακτικού στο αίμα. Η μέγιστη ισομετρική δύναμη μειώθηκε και με τα δύο πρωτόκολλα (ρ<0,05) χωρίς να παρατηρηθούν διαφορές (ρ>0,05) μεταξύ τους. Με τα ΚΣ μειώθηκε η επίδοση στο άλμα με ταλάντευση (ρ<0,05) ενώ με τα ΣΕ υπήρξε τάση μειώσεως (ρ=0,07). Η συγκέντρωση του γαλακτικού αυξήθηκε (ρ<0,05) και με τα δύο πρωτόκολλα με μεγαλύτερες συγκεντρώσεις να παρατηρούνται μετά από τα ΚΣ. Τα συγκεκριμένα πρωτόκολλα άσκησης με βάρη, που χρησιμοποιούνται για την πρόκληση μυϊκής υπερτροφίας, ενεργοποιούν την αναερόβια γλυκόλυση και μειώνουν τη νευρομυϊκή απόδοση με συνέπεια να παρατηρείται μεγαλύτερη κόπωση με την εκτέλεση κατιόν σετ.