Επίδραση του αυτοδιαλόγου στην επίδοση μαθητών σε γραπτά τεστ μαθηματικών, στο άγχος εξέτασης, στη γνωστική ανθεκτικότητα και στο αυτοσυναίσθημα στα μαθηματικά

Abstract

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η διερεύνηση της επίδρασης ενός παρεμβατικού προγράμματος αυτοδιαλόγου (ΑΔ) στην επίδοση μαθητών/τριών σε σύντομα γραπτά μαθηματικά τεστ, στο άγχος γραπτών εξετάσεων, στη γνωστική ανθεκτικότητα και στο αυτοσυναίσθημα στα μαθηματικά. Ερευνητικά υποτέθηκε ότι: (α) η επίδοση θα βελτιωθεί, (β) ο ΑΔ θα μειώσει το αντιλαμβανόμενο άγχος, (γ) ο ΑΔ θα επηρεάσει το αυτοσυναίσθημα των μαθητών/τριών στα μαθηματικά και (δ) ο ΑΔ θα επηρεάσει τη γνωστική τους ανθεκτικότητα. Στην παρέμβαση πήραν μέρος πέντε μαθητές/τριες λυκείου που παρακολουθούσαν φροντιστηριακά μαθήματα, ενώ ένα έκτο συμμετείχε ως άτομο ελέγχου. Η παρέμβαση διήρκησε τέσσερις εβδομάδες και πραγματοποιήθηκε σε τρεις φάσεις: αφετηρίας, παρέμβασης και εμπέδωσης. Ο σχεδιασμός που εφαρμόστηκε ήταν εκείνος της «εξατομικευμένης προσέγγισης με διαφορετικό χρόνο έναρξης της παρέμβασης». Ως όργανα μέτρησης χρησιμοποιήθηκαν κατάλληλα ερωτηματολόγια σχετικά με τον «Αυτοδιάλογο και δηλώσεις Σημαντικών Άλλων», τον «Έλεγχο χρήσης ΑΔ», το «Άγχος», το «Αυτοσυναίσθημα στα μαθηματικά» και τη «Γνωστική ανθεκτικότητα». Οι συμμετέχοντες στην έρευνα, κατά τη διάρκεια επίλυσης των 10-λεπτων μαθηματικών τεστ έκαναν χρήση κάρτας-οδηγού που περιείχε σύντομες φράσεις καθοδήγησης και παρακίνησης ως έναυσμα για ΑΔ. Από τα αποτελέσματα φάνηκε ότι: (α) η επίδοση βελτιώθηκε, (β) ο ΑΔ έδειξε ότι μπορεί να επηρεάσει το άγχος των γραπτών εξετάσεων, (γ) ο ΑΔ δεν επηρέασε το αυτοσυναίσθημα στα μαθηματικά και (δ) ο ΑΔ δεν επηρέασε τη γνωστική ανθεκτικότητα. Η συστηματική και σωστή εφαρμογή της τεχνικής του ΑΔ συζητείται ως ενισχυτική μέθοδος της μάθησης και της μείωσης του άγχους μαθητών/τριών στα μαθηματικά το οποίο συχνά εμποδίζει την επίδοση.