Ένδυμα καταφυγής για τον περιπλανώμενο ταξιδιώτη : φτάνοντας στη δεύτερη επιδερμίδα του πρόσφυγα

Abstract

Κοινωνική ομάδα: Πρόσφυγες. Στόχος σχεδιασμού : Προσωρινή στεγαστική τους αποκατάσταση. Αφετηρία έρευνας: Η παρατήρηση του τρόπου κατοίκησης και εγκατάστασης των μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας. Διαδρομή διπλωματικής εργασίας: Η διαδικασία παραγωγής από την αφετηρία στην άφιξη στο τελικό προϊόν, απαραίτητη προνπόθεση το ταξίδι. Πρόκειται για μια διαδρομή που ξεκινά με το σχεδίασμά μονάδων υποδοχής και φιλοξενίας άστεγων προσφύγων στο κέντρο της Αθήνα., και καταλήγει στο σχεδίασμά της ένδυσης κατοίκησης των περιπλανύμενων προσφύγων με την ιδιότητα τους ως ταξιδιώτες. Ένα πέρασμα από τον κτιστό χώρο εγκατάστασης, στον ενδιάμεσο χώρο του ενδύματος, την πρώτη προσωρινή κατοικία κατά τη διάρκεια της μετακίνησης. Το καθεστώς για τον πρόσφυγα είναι ένα καθεστώς απώλειας ταυτότητας και τόπου. Μια μετέωρη συνθήκη ανάμεσα στην αναγνώριση και την απόρριψη, την εγκατάσταση και την μετακίνηση. Πρόσφυγας σημαίνει να μην κουβαλάς βαλίτσα, να μην έχεις να κρεμάσεις τίποτα στην ντουλάπα του χώρου υποδοχής, να μην έχεις κλειδί ή ιδιοκτησία. Επίσης σημαίνει παράνομο ταξίδι για αρκετούς μήνες, υπάρχοντα στην πλάτη, σωματική εξάντληση και αναμέτρηση με φυσικές και καιρικές συνθήκες. Το ένδυμα είναι για αυτούς ένα προσωρινό καταφύγιο που κουβαλάνε πάντα μαζί. Η τελική σχεδιαστική πρόταση περιλαμβάνει πολυχρηστικά αντικείμενα ένδυσης καταφυγής : μια φορητή πτυσσόμενη σκηνή μετατρέψιμη σε αδιάβροχο μπουφάν, ένα ένδυμα επιλεκτικής χρήσης ως μπλούζα, φόρεμα, παντελόνι, τσάντα, ένα κάλυμμα-σάκο ύπνου που ντύνει έναν μαλακό σκελετό γύρω από το σώμα για να αποτελέσει μια ολοκληρωμένη πρόταση ένδυσης και μαλακά υποδήματα που φοριούνται στον πάτο του παπουτσιού κάθε φορά ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες. Τα ενδύματα καταφυγής με κατάλληλους μηχανισμούς και δομές μετατρέπονται, καλύπτουν, περιβάλλουν το σώμα επελεκτεκά, ανάλογα με τις συνθήκες μετακίνησης. Καταρρίπτουν τους συμβατικούς και τυποποιημένους τρόπους και αισθητικές ρουχισμού ενώ εξασφαλίζουν μια επιλεκτική ένδυση ή κατοίκηση, ελάχιστη, αναγκαία, πρωταρχική. Το ένδυμα μετά το γυμνό σώμα του μετακινούμενου και ο χώρος που ορίζεται ανάμεσα στο σώμα, το ύφασμα και το εξωτερικό περιβάλλον αποτελούν τη δεύτερη επιδερμίδα του πρόσφυγα.