Αντιμετώπιση αντίξοων καταστάσεων σε κολυμβητές : σχέσεις μεταξύ προαγωνιστικού άγχους και στρατηγικών στον αγώνα

Abstract

Η παρούσα εργασία είχε ως σκοπό να εξετάσει τη σχέση ανάμεσα στην ένταση και την κατεύθυνση του προαγωνιστικού άγχους και τις στρατηγικές αντιμετώπισης προσέγγισης και αποφυγής που χρησιμοποιούν κολυμβητές στον αγώνα. Στην έρευνα συμμετείχαν 39 κολυμβητές (30 κολυμβητές και 9 κολυμβήτριες) υψηλού επιπέδου. Για την αξιολόγηση του προαγωνιστικού άγχους χρησιμοποιήθηκε η Φόρμα Ψυχολογικής Ετοιμότητας (Θεοδωράκης, Παπαϊωάννου και Γούδας, 2001), ενώ για την αξιολόγηση των στρατηγικών αντιμετώπισης χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο Αντιμετώπιση Προσέγγισης & Αποφυγής σε Αγώνα (Χατζηγεωργιάδης & Χρόνη, 2004). Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο του άγχους περίπου 30 λεπτά πριν τον αγώνα και το ερωτηματολόγιο των στρατηγικών αντιμετώπισης περίπου 10 λεπτά μετά τον τερματισμό. Από τα αποτελέσματα φάνηκε ότι οι κολυμβητές χρησιμοποίησαν περισσότερο τις στρατηγικές προσέγγισης (προσπάθεια, σχεδίασμά, και αυτοδιάλογο) και λιγότερο τις στρατηγικές αποφυγής (άρνηση, γνωστική εγκατάλειψη, και συμπεριφορική εγκατάλειψη). Η ένταση του γνωστικού άγχους είχε αρνητική συσχέτιση με τις στρατηγικές προσέγγισης και θετική σχέση με τις στρατηγικές αποφυγής, ενώ η ένταση του σωματικού άγχους είχε θετική συσχέτιση με τις στρατηγικές αποφυγής. Σχετικά με την κατεύθυνση του άγχους βρέθηκε ότι οι κολυμβητές που θεώρησαν τα επίπεδα άγχους ως βοηθητικά είχαν μεγαλύτερα σκορ στη στρατηγική προσπάθεια, και χαμηλότερα σκορ στις στρατηγικές γνωστική εγκατάλειψη, συμπεριφορική εγκατάλειψη, και άρνηση από κολυμβητές που θεώρησαν τα επίπεδα άγχους ως ανασταλτικά.