Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.advisorΜπάτσιου, Σοφίαel
dc.creatorΛαφαζάνη, Πολυχρονίαel
dc.date.accessioned2015-03-12T08:50:42Z
dc.date.available2015-03-12T08:50:42Z
dc.date.issued2013
dc.identifier.other13361
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11615/2097en
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26253/heal.uth.2409
dc.description.abstractΤα τελευταία χρόνια ανησυχητική είναι η μείωση του ποσοστού των μαθητών που εμπλέκονται σε φυσικές δραστηριότητες εντός και εκτός σχολείου, παρά την ευεργετική επίδρασή τους σε σωματικό, ψυχολογικό και κοινωνικό επίπεδο. Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να συγκρίνει τις στάσεις, προθέσεις και συμπεριφορές μαθητών με και χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες αναφορικά στη συμμετοχή τους σε προγράμματα άσκησης. Συνολικά έλαβαν μέρος 277 μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (150 αγόρια και 127 κορίτσια). Το δείγμα κατηγοριοποιήθηκε σε τρεις ομάδες: στους μαθητές που φοιτούν σε τυπικά σχολεία χωρίς (χωρίς ΕΕΑ) (η„=106 και ηκ=96), με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες σε τμήματα ένταξης (ΤΕ) (ηα=12 και πκ=5) και σε αυτούς που φοιτούν στις σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής (ΣΜΕΑ) (ηα=32 και πκ=27). Τα δεδομένα συλλέχθηκαν από τη συμπλήρωση ερωτηματολογίων αυτοαναφοράς, τα οποία βασίζονταν στα ερωτηματολόγια: (α) της Θεωρίας Σχεδιασμένης Συμπεριφοράς» (β) Διεθνές Ερωτηματολόγιο Φυσικής Δραστηριότητας (Global Questionnaire of Physical Activity), (γ) της «Σωματικής Αυτοπεριγραφής» (Physical Self-Description Questionnaire). Τα αποτελέσματα από την ανάλυση δεδομένων αποκάλυψαν ότι οι μαθητές των τυπικών σχολείων και των σχολικών μονάδων ειδικής αγωγής είχαν θετική στάση για τη συμμετοχή τους σε πρόγραμμα άσκησης, ενώ οι μαθητές των τμημάτων ένταξης διέφεραν σημαντικά σε σύγκριση με τις υπόλοιπες δύο ομάδες ως προς την πρόθεση (ρ<0,05). Το πιο υψηλό επίπεδο αυτοαντίληψης ως προς την εμφάνιση αντιστοιχούσε στους μαθητές των ΣΜΕΑ. Υψηλότερα ποσοστά συμμετοχής σε φυσική δραστηριότητα παρουσίαζαν οι μαθητές χωρίς ΕΕΑ, ενώ τα χαμηλότερα οι μαθητές των ΤΕ. Οι μαθητές που χρήζουν παρακίνηση για μεγαλύτερη ενασχόληση με φυσικές δραστηριότητες είναι αυτοί που φοιτούν στα ΤΕ, οι οποίοι είχαν τη μικρότερη πρόθεση αλλά και αυτοαντίληψη ως προς την εμφάνισή τους.el
dc.language.isoelen
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Internationalen
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/en
dc.subjectΤμήματα ένταξηςel
dc.subjectΣχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής (ΣΜΕΑ)el
dc.subjectΦυσική δραστηριότηταel
dc.subjectΑυτοαντίληψηel
dc.titleΣυγκριτική μελέτη της στάσης, της πρόθεσης και της συμπεριφοράς ως προς τη φυσική δραστηριότητα μεταξύ μαθητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με και χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκεςel
dc.typemasterThesisen
heal.recordProviderΠανεπιστήμιο Θεσσαλίας - Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πληροφόρησηςel
heal.academicPublisherΠανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού. Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού.el
heal.academicPublisherΔημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού.el
heal.academicPublisherIDuthen
heal.fullTextAvailabilitytrueen
dc.rights.accessRightsfreeen
dc.contributor.committeeMemberΜιχαλοπούλου, Μαρίαel
dc.contributor.committeeMemberΜάλλιου, Παρασκευήel


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International
Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International