Επίδραση εκχυλισμάτων στέμφυλων και βοστρύχων σταφυλιών στην οξειδωτική βλάβη του DNA, in vitro

Abstract

Τα τελευταία χρόνια τα σταφύλια και το κρασί έχουν κερδίσει γενικότερο ενδιαφέρον, για τις ευεργετικές τους ιδιότητες και τις βιολογικές δράσεις που τους αποδίδονται, κυρίως λόγω των πολυφαινολών που περιέχουν. Από τις πιο σημαντικές βιολογικές δράσεις που έχουν αποδοθεί στις πολυφαινόλες των σταφυλιών είναι η αντιοξειδωτική, χημειοπροστατευτική τους δράση. Ο στόχος της παρούσας μελέτης ήταν η εκτίμηση της αντιοξειδωτικής δράσης εκχυλισμάτων στέμφυλων και βοστρύχων σταφυλιών Σαντορίνης, μέσω αναστολής τοξικής δράσης οξειδωτικών παραγόντων στο DNA. Για την επίτευξη του στόχου, παρατηρήθηκε η επίδραση 10 εκχυλισμάτων των ποικιλιών του Vitis Vinifera var. Ασσύρτικου, Αθήρι, Μαυροτράγανου, Βοηδόματου και Λιαστά Μανδηλαριάς Σαντορίνης, στην επαγόμενη από ρίζες περόξυ (ROO*) και υδροξυλίου (OH‘) πρόκληση μονόκλωνων θραυσμάτων στο DNA. Η αναστολή της μετατροπής της υπερελικωμένης διαμόρφωσης του πλασμιδίου στην ανοιχτή κυκλική ή γραμμική, αντικατοπτρίζει κάποιον μηχανισμό αντιοξειδωτικής, αντιμεταλλαξιγόνου δράσης. Οι ρίζες περόξυ (ROO*) και υδροξυλίου (OH‘) παράχθηκαν από τη θερμική διάσπαση του 2,2’- Azobis 2-amidinopropane hydrochloride (ΑΑΡΗ) και τη φωτόλυση του υπεροξειδίου του υδρογόνου (Η2Ο2) παρουσία υπεριώδους (UV) ακτινοβολίας αντίστοιχα. Όλα τα εκχυλίσματα επέδειξαν εξαιρετική προστατευτική δράση απέναντι στη επαγόμενη από τις παραπάνω ρίζες βλάβη του DNA. Παρόλα αυτά, τα συγκεκριμένα εκχυλίσματα ήταν πιο αποτελεσματικά έναντι της επαγόμενης τοξικής δράσης ριζών ROO* σε σχέση με την αντίστοιχη δράση των ριζών ΟΗ* υποδηλώνοντας και ένα διαφορετικό μηχανισμό χημειοπροστατευτικής δράσης των περιεχομένων πολυφαινολών τους. Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης δίνουν σημαντικές ενδείξεις για την αντιοξειδωτική δράση των εκχυλισμάτων στέμφυλων και βοστρύχων Σαντορίνης.