Το εύρος των ψυχολογικών παρενεργειών ή / και ψυχιατρικών διαταραχών που σχετίζονται με τη χρήση αναβολικών στεροειδών από υγιείς, ασκούμενους ενήλικες

Abstract

Εισαγωγή. Τα Αναβολικά Στεροειδή (ΑΣ), είναι συνθετικά τταράγωγα της ορμόνης τεστοστερόνη. Τα τελευταία χρόνια η χρήση των ΑΣ, εντάθηκε σε τέτοιο βαθμό ώστε όλο και περισσότεροι αθλητές να αποκλείονται από τις αθλητικές διοργανώσεις, λόγω θετικής ανίχνευσης για χρήση απαγορευμένων ουσιών. Πιο αποθαρρυντικό όμως είναι το γεγονός ότι ερασιτέχνες αθλητές και απλοί αθλούμενοι, εντείνουν την χρήση ΑΣ προσπαθώντας να βελτιώσουν την απόδοση και την σωματική τους διάπλαση. Σκοπός. Η επιλογή ικανού στατιστικού δείγματος χρηστών ΑΣ, η διαστρωμάτωση τους, η διερεύνηση της ύπαρξης ψυχοπαθολογικών διαταραχών και η συσχέτιση της δριμύτητας της κατάχρησης ΑΣ με την ένταση των παρατηρούμενων διαταραχών. Μεθοδολογία. Πρόκειται για έρευνα παρατήρησης, αφορώσα 320 αθλούμενους, από τους οποίους οι 160 έκαναν χρήση ΑΣ (Ομάδα C), 80 έκαναν χρήση placebo (Ομάδα Β) και ακόμη 80 αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου (Ομάδα Α) η οποία δεν έκανε χρήση καμίας ουσίας. Την μεγαλύτερη πρόκληση αποτέλεσε η διαστρωμάτωση των χρηστών (Ομάδα C), σε υποομάδες. Κατηγοριοποιήσαμε τους χρήστες σε τρεις υποομάδες, ελαφρός, μέτριας, η βαριάς κατάχρησης ενώ οι 160 αθλούμενοι που συμμετείχαν στις Ομάδες Α και Β κατηγοριοποιήθηκαν ως «όχι κατάχρηση». Οι χρήστες, μελετήθηκαν κατά την διάρκεια ενός «κύκλου» μόνο. Τα ψυχομετρικά εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν ήταν το SCL-90 (Symptom Checklist-90) και το HDHQ (Hostility and Direction of Hostility Questionnaire). Όλοι οι αθλητές έλαβαν ατομικά διαιτολογικά πλάνα και ακολούθησαν συγκρίσιμα δήμερα προγράμματα άσκησης Όλοι οι συμμετέχοντες ήταν ασκούμενοι, υγιείς ενήλικες, οι οποίοι δεν ελάμβαναν συμπληρωματικά φαρμακευτικές αγωγές και έδωσαν γραπτή συγκατάθεση πριν από την εισαγωγή τους στην μελέτη. Η εγκυρότητα και η ομοιογένεια των ομάδων διαφυλάχθηκε με την διεξαγωγή αιφνιδιαστικών doping control tests. Στην στατιστική ανάλυση, επεξεργαστήκαμε τα δεδομένα των ψυχομετρικών εργαλείων για όλους τους συμμετέχοντες, όπως αυτά κατεγράφησαν κατά τις διάφορες περιόδους μελέτης. Αποτελέσματα. Οι 320 συμμετέχοντες αξιολογήθηκαν αρχικώς με το SCL-90. αποκαλύπτοντας χαμηλά επίπεδα σε όλες τις υποκλίμακες του SCL-90 για όλες τις ομάδες. Στο τέλος της εβδομάδας πριν από την μέση του κάθε «κύκλου» ΑΣ και εκείνης πριν από το τέλος αυτού, οι αθλούμενοι αξιολογήθηκαν με χρήση του HDHQ. Για την ομάδα C, οι διαφορές στις μέσες τιμές μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου σημείου αξιολόγησης ήταν εξαιρετικά υψηλές. Στις ομάδες Β και Α, δεν υπήρξαν στατιστικώς σημαντικές διαφορές. Στην επανεκτίμηση με το SCL-90, οι συμμετέχοντες στην ομάδα C (χρήστες ΑΣ) ανέφεραν αυξημένα επίπεδα σε όλες τις υποκλίμακες (Ρ < 0,001), αποκαλύπτοντας την στατιστικώς σημαντική αλλαγή της διακύμανσης και των μέσων τιμών για όλες τις μετρήσεις των. Οι αθλητές του placebo group (Β) και οι μη χρήστες (Α) είχαν μετρήσεις οι οποίες παρέμειναν σταθερές. Στους χρήστες ΑΣ (ομάδα C), οι Δ τιμές (Δ values) για τα σκορ του SCL-90 ανάμεσα στην 1η και 2η αξιολόγηση ήταν ιδιαίτερα υψηλές για όλες τις υποκλίμακες. Οι Δ τιμές για το SCL-90 για όλες τις υποομάδες της ομάδας C, (σύμφωνα με την διαστρωμάτωση κατάχρησης) ήταν υψηλότερες, όσο η αυξανόταν η δριμύτητα χρήσης. Τα αποτελέσματα για την βαθμολόγηση των υποκλιμάκων του SCL-90 καταδεικνύουν την σαφή συσχέτιση ανάμεσα στην ισχύ χρήσης και στις Δ τιμές (Ρ < 0,001). Τα αποτελέσματα για τις υποκλίμακες του HDHQ δείχνουν μια σαφή συσχέτιση ανάμεσα στην βαρύτητα κατάχρησης και στις Δ τιμές των (Ρ < 0,001). Συμπέρασμα. Υπάρχει άμεση σχέση ανάμεσα στην κλιμάκωση της ψυχοπαθολογίας και την αυξανόμενη ισχύ της κατάχρησης. Σε όλες τις υπό μελέτη υποκλίμακες και τους συγκρινόμενους δείκτες, παρατηρείται αύξηση καθώς κινούμαστε από την υποομάδα «όχι κατάχρηση», στην υποομάδα «ελαφρά κατάχρηση», στην υποομάδα «μέτρια κατάχρηση» και καταλήγουμε στην υποομάδα «βαριά κατάχρηση».