Ανιχνεύσεις στη νήσο Γιούρα : εγκαταστάσεις περιβαντολλογικού προγράμματος προστασίας και παρατήρησης ορνιθοπανίδας
Προβολή/ Άνοιγμα
Συγγραφέας
Σπυριδάκη, ΕλένηΌνομα Επιβλέποντος
Παπαδόπουλος, Σπύρος
Ημερομηνία
2007Γλώσσα
el
Σημειώσεις
Παρατηρήσεις έκδοσης: παρόραμα στη σελιδαρίθμηση.
Πρόσβαση
ελεύθερη
Επιτομή
Η νήσος Γιούρα , ανήκει στο σύμπλεγμα των Β. Σποράδων (ΒΔ. Αιγαίο). Η
πρόσβαση, γίνεται με αλιευτικό σκάφος, που έχει τη δυνατότητα ,να
πλησιάσει ένα από τα δύο σημεία ελλιμενισμού (ΒΔ - ΝΔ). Οι επισκέπτες
κινούνται ακολουθώντας τα χαραγμένα μονοπάτια για την άνοδο στις απότομες
πλαγιές. Οι κτισμένες εγκαταστάσεις σε απάνεμο σημείο του νησιού, έχουν
θέα στο αρχιπέλαγος των Σποράδων.
Τα Γιούρα είναι προστατευμένος βιότοπος, μέρος του μεγάλου εθνικού
θαλάσσιου Πάρκου των Β. Σποράδων και αποτελεί ένα από τα τελευταία
σημαντικά καταφύγια της μεσογειακής φώκιας και δύο ομάδων ορνιθοπανίδας
των αρπακτικών και θαλασσοπουλιών. Η μελέτη του τοπίου και η αναζήτηση
σχέσεων ανάμεσα στις φυσικές παραμέτρους, οδήγησε στην πρόταση για
δημιουργία σταθμού περιβαντολλογικού προγράμματος προστασίας και
παρατήρησης της ορνιθοπανίδας με λειτουργικό πρόγραμμα, που δεν απαιτεί
μεγάλο αριθμό συμμετεχόντων. Στις εγκαταστάσεις συμπεριλαμβάνονται χώροι
φιλοξενίας, εργαστήρια αποστολής δεδομένων, χώροι φύλαξης πτηνών, χρήση
πάνελ για ρεύμα - φωτοβολταϊκών, συγκρότημα παρατηρητηρίων, εγκαταστάσεις
ελλιμενισμού στα σημεία πρόσβασης στο νησί.
0 τόπος είναι οριακά "έρημος" σε σύγκριση με τα περιβάλλοντα του
σύγχρονου τρόπου ζωής. Σε ένα αμιγές φυσικό περιβάλλον σαν αυτό, ο
σχεδιασμός επιχειρεί να λειτουργήσει ως ένας τρόπος αποκάλυψης και
διευκρίνησης αυτού που ήδη υφίσταται. Η μορφολογία των επεμβάσεων
ακολουθεί την μορφολογία του εδάφους και τη φορά των χαράξεων της φύσης
και των ανθρώπων του παρελθόντος (μονοπάτια). Τα παρατηρητήρια ακολουθούν
το ανάγλυφο της ανατολικής και διατάσσονται κλιμακωτά. Διατηρούν ανοιχτά
περάσματα εισόδου και εξόδου. Ανοιχτά κάδρα κορυφών από τη μεριά της
εισόδου και γραμμής του ορίζοντα ουρανού και θάλασσας στις εξόδους
αντίστοιχα. Η συγκεκριμένη προσπάθεια στοχεύει στο να λειτουργήσουν τα
σημεία τα επεμβάσεων όχι ως πύλες ή όρια, αλλά ως πεδία «κινήσεων». Το
σώμα κινείται στο νησί, ακολουθώντας τις πτυχώσεις του τοπίου.
Οι πτυχώσεις και οι υφές των υλικών που περιβάλλουν το κινούμενο σώμα,
προσδιορίζουν τις δράσεις και οδηγούν σε γενετική διαδικασία της μορφής.
Ακαδημαϊκός Εκδότης
Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Πολυτεχνική Σχολή. Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών.